аб праекце

Праект FREE MASCHA складаецца з наступных элементаў:

Па-першае, гэта інтэрнэт-архіў дзейнасці, звязанай з Марыяй Калеснікавай. Мы хацелі б задакументаваць тут усё, што ўжо адбылося па гэтай тэме. Таму, калі вы заўважылі, што чагосьці не хапае ў нашым архіве, калі ласка, паведаміце нам.

Па-другое, гэта самастойны каляндар падзей. Наша мэта — даць як мага больш інфармацыі аб бягучай дзейнасці, каб даць зацікаўленым асобам інфармацыю пра падзеі, звязаныя з Машай Калеснікавай, па-за межамі канкрэтных месцаў і мэтавых груп. Калі вы плануеце мерапрыемства, паведаміце нам. Наша публікацыя бясплатная і можа дапамагчы вам пашырыць вашу аўдыторыю.

Па-трэцяе, мы хацелі б стварыць публічнае месца для Машы Калеснікавай у Штутгарце, з якім маглі б сябе атаясамліваць усе зацікаўленыя ў тэме групы. Гэта месца павінна выступаць у якасці цэнтральнай кропкі кантакту для самых розных фарматаў мерапрыемстваў, такіх як канцэрты, дэманстрацыі, мітынгі, перформансы, і стаць месцам ідэнтыфікацыі, камунікацыі і інфармацыі. Маша становіцца бачнай у горадзе з адкрытым татальным творам мастацтва. Цэнтральным элементам гэтага мастацкага твора стане партрэт Калеснікавай, які распрацаваны Ніколай Лутцам і распрацаваны іншымі ўдзельнікамі як працэсуальны калектыўны твор.

Наша абвешчаная мэта — зрабіць немагчымым забыццё пра Машу і іншых людзей, якія шмат гадоў знаходзяцца ў зняволенні па палітычных матывах. Акрамя таго, гэтае месца павінна заахвочваць людзей да адказнасці за дэмакратызацыю і свабоду слова.

Зараз мы шукаем падыходнае месца для рэалізацыі гэтага плана. Мы адкрытыя для прапаноў і чакаем абмеркавання.

Facebook
Instagram

Maria Alexandrovna Kalesnikava

Марыя Аляксандраўна Калеснікава ( бел. : Марыя Аляксандраўна Калеснікава , руск. : Мария Александровна Колесникова / Мария Александровна Колесникова ; у яе транскрыпцыі: Марыя Калеснікава ) — музыкант, педагог і грамадска-палітычны дзеяч, каардынатар штаба Віктара Бабарыкі на прэзідэнцкіх выбарах у Рэспубліцы Беларусь. Беларусь у 2020. Таксама яна з’яўляецца прадстаўніком аб’яднанага штаба Святланы Ціханоўскай і членам прэзідыума Каардынацыйнай рады па арганізацыі працэсу выхаду з палітычнага крызісу, лідара партыі «Вместе» і палітвязняў. 11 верасня 2020 года Amnesty International прызнала Марыю Калеснікаву палітзняволенай.

Марыя Калеснікава нарадзілася 24 красавіка 1982 года ў Мінску, Беларуская ССР. Яшчэ ў дзяцінстве яна пачала інтэнсіўна займацца музыкай і фарміравацца як музыкант. У 17 гадоў пачала працаваць — выкладала ў Мінску ігры на флейце ў сярэдняй школе № 192 і гімназіі № 4. Марыя вельмі адказна адносілася да сваёй справы, добразычліва ставілася да дзяцей, яе вельмі цанілі вучні і любілі бацькі. Падчас вучобы таксама грала ў Нацыянальным акадэмічным канцэртным аркестры і Прэзідэнцкім аркестры Рэспублікі Беларусь.

З 2002 па 2008 гады Марыя ўдзельнічала ў дабрачынным праекце «Дамы замест Чарнобыля», у рамках якога музыкі з Беларусі давалі канцэрты ў Германіі для збору сродкаў для беларускіх сем’яў, пацярпелых ад аварыі на Чарнобыльскай АЭС. У 2007 годзе Марыя скончыла Беларускую дзяржаўную акадэмію музыкі па класе флейта і дырыжыраванне. У тым жа годзе Марыя пераехала ў Германію, каб навучыцца іграць на папярочнай флейце, і вучылася ў HMDK Штутгарта на курсах старадаўняй і сучаснай музыкі, якія яна скончыла з двума званнямі магістра старадаўняй музыкі і магістра новай музыкі.

З 2007 па 2020 год Марыя жыла ў Германіі. У гэты час яна рэгулярна прыязджала ў Беларусь для арганізацыі мастацкіх праектаў.

2010-я гады адзначаны актыўнай канцэртнай дзейнасцю і арганізацыяй міжнародных культурных праектаў у Германіі і Беларусі. Адным з першых праектаў у Беларусі стаў цыкл лекцый «Урокі музыкі для дарослых», які Марыя самастойна распрацавала і арганізавала ў адным з мінскіх дамоў культуры. Гэтыя курсы былі вельмі папулярныя і натхнілі многіх дарослых даведацца больш пра музыку.

У 2017 годзе Марыя была адной з заснавальніц творчага аб’яднання «Артэмп», якое праводзіла ў Мінску культурныя мерапрыемствы ў галіне сучаснага мастацтва, напр. B. Акадэмія кампазітараў для студэнтаў Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі з удзелам вядомых кампазітараў Германіі.

Таксама ў 2017 г. Марыя была спікерам на канферэнцыі TEDx у Мінску, дзе распавядала пра важнасць узаемадзеяння паміж людзьмі, уменне слухаць адзін аднаго і сувязь паміж зменамі ў грамадстве і музыкай.З 2017 г. яна далучылася як член Trios Vis-a-vis (Германія) на.

 

У 2018 годзе Марыя стала сузаснавальніцай культурніцкай асацыяцыі InterAKT Initiative (Германія). Яна таксама ўваходзіла ў савет Штутгартскага калектыву сучаснай музыкі (S-K-A-M e.V.).

Для Марыі асноўнымі каштоўнасцямі заўсёды былі свабода выказвання меркаванняў, свабода слова, свабода выбару. Гэта знайшло адлюстраванне ў праектах, у якіх яна ўдзельнічала.

Адным з такіх праектаў стаў «NoBody NoVoice», дзе Марыя казала пра тое, што свабода — гэта выбар і адказнасць кожнага, і што выбар быць свабодным заўсёды складаней, чым прымаць усё «як ёсць».

youtube

У 2019 годзе Марыя стала мастацкім кіраўніком мінскага культурнага цэнтра ОК16. За час яе працы ў ОК16 тут рэалізоўваліся ўнікальныя для Беларусі праекты, напрыклад, маштабны арт-фестываль «Міфалагемы тысячагоддзя» сусветна вядомага мастака Аляксандра Родзіна.

ПАЛІТЫЧНАЯ КАР’ЕРА

Падчас прэзідэнцкай выбарчай кампаніі 2020 года Марыя ўвайшла ў штаб кандыдата ў прэзідэнты Віктара Бабарыкі і стала каардынатарам штаба.

16 ліпеня кіраўнікі штабоў Віктара Бабарыкі (Марыя Калеснікава) і Валерыя Цапкала (Вераніка Цапкала) абвясцілі аб аб’яднанні са штабам Святланы Ціханоўскай, зарэгістраванай кандыдатам у прэзідэнты. Аб’яднанне грунтавалася на наступных прынцыпах: выбаршчыкам прапаноўвалася не байкатаваць выбары, а прыйсці на выбары; за час, які застаўся да выбараў, каманда дала інфармацыю, як абараніць свой голас ад падробкі. Штаб таксама заклікаў удзельнічаць у кампаніях за сумленныя выбары і прапанаваў стаць назіральнікамі для кантролю за яўкай выбаршчыкаў і празрыстасцю падліку галасоў. Пасьля перамогі Сьвятланы Ціханоўскай сумесная каманда дамагалася вызваленьня ўсіх затрыманых па палітычных і эканамічных дзеяньнях і давала ім права на перагляд справаў. Галоўным прынцыпам было правядзенне новых прэзідэнцкіх выбараў, у якіх маглі ўдзельнічаць усе альтэрнатыўныя кандыдаты.

Увечары 8 жніўня, за дзень да выбараў, Марыю Калеснікаву затрымала міліцыя, але праз некалькі хвілін адпусціла. Прычынай назвалі тое, што яе «прынялі» за іншага.

18 жніўня Марыя Калеснікава была абраная ў асноўны склад «Каардынацыйнай рады па арганізацыі працэсу выхаду з палітычнага крызісу», а 19 жніўня — у яе старшыню.

31 жніўня Марыя заявіла аб стварэнні палітычнай партыі «Вместе», створанай з ініцыятывы штаба Віктара Бабарыкі.

ПРАСЛЕД

7 верасня 2020 года Марыя Калеснікава была выкрадзена невядомымі ў цэнтры Мінска. Яе спрабавалі дэпартаваць ва Украіну. У Дзяржаўным памежным камітэце Беларусі паведамілі, што члены Каардынацыйнага савета Марыя Калеснікава, Іван Краўцоў і Антон Радненкоў перасеклі мяжу з Украінай каля чатырох гадзін раніцы. У выпадку Марыі адлічэнне не атрымалася, бо яна сама парвала свой пашпарт. 8 верасня 2020 года яе зноў затрымалі.

9 верасня бацька Калеснікавай паведаміў, што яна затрыманая і знаходзіцца ў якасці падазраванай па крымінальнай справе ў СІЗА № 1 Мінска на вуліцы Валадарскага. 12 верасня яе перавялі з Мінскага СІЗА ў ізалятар часовага ўтрымання горада Жодзіна.

16 верасня Следчы камітэт Рэспублікі Беларусь прад’явіў Марыі Калеснікавай абвінавачанне па частцы 3 артыкула 361 Крымінальнага кодэкса Рэспублікі Беларусь (падбухторванне да дзеянняў, накіраваных на прычыненне шкоды нацыянальнай бяспецы, учыненых праз сродкі масавай інфармацыі і інтэрнэт). , што прадугледжвае пакаранне ў выглядзе пазбаўлення волі ад двух да пяці гадоў. 6 студзеня стала вядома, што тэрмін яго знаходжання ў СІЗА працягнуты да 8 сакавіка. 8 студзеня 2021 года Марыю перавялі з калоніі ў Жодзіне ў СІЗА-1 Мінска.

У лютым 2021 года Марыю Калеснікаву абвінавацілі ў падбухторванні да дзеянняў супраць нацыянальнай бяспекі, змове з мэтай неканстытуцыйнага захопу дзяржаўнай улады і стварэнні экстрэмісцкай групоўкі, за што ёй пагражала да 12 гадоў пазбаўлення волі.

6 верасня пасля месячнага разгляду крымінальнай справы ў будынку Мінскага раённага суда быў абвешчаны прысуд палітзняволенай Марыі Калеснікавай. Суддзя Сяргей Епіхаў прызнаў іх вінаватымі па трох артыкулах Крымінальнага кодэкса: ч.3 арт.361 (падбухторванне да дзеянняў, якія супярэчаць нацыянальнай бяспецы), ч.1 арт.357 (змова з мэтай захопу дзяржаўнай улады неканстытуцыйным шляхам) і ч.1 арт. 361-1 (стварэнне і кіраўніцтва экстрэмісцкай групоўкай) і прысудзіў яе да 11 гадоў пазбаўлення волі. Марыю прысудзілі да зняволення ў папраўча-працоўным лагеры.

24 снежня 2021 года Вярхоўны суд разгледзеў касацыйную скаргу і пакінуў у сіле прысуд Марыі Калеснікавай. 11 студзеня 2022 года Марыю перавялі ў ІК №4 г. Гомеля.

19 лістапада 2020 года амбасадар ЗША пры Арганізацыі па бяспецы і супрацоўніцтву ў Еўропе Джым Гілмар выступіў з заявай, у якой заклікаў неадкладна вызваліць Марыю Калеснікаву як «важны крок да нацыянальнага дыялогу».

За час знаходжання ў турме Марыя Калеснікава атрымала мноства ўзнагарод у галіне развіцця грамадзянскай супольнасці і абароны правоў чалавека.

N.R.M. – Die drei Schildkröten

«Паспрабуй карапачы» або «Тры чарапахі» — песня беларускага гурта N.R.M. з аднайменнага альбома, які выйшаў у 2000 годзе. Гэта самая вядомая песня гурта N.R.M. і Лявон Вольскі, які пасля распаду гурта працягвае выконваць песню як сольны выканаўца.

Піт Паўлаў – гітарыст гурта N.R.M. — сказаў, што тэма чарапахі ўзнікла зусім нечакана: музыкі прывезлі ў Польшчу фолк-альбом, а Барыс Ельцын сказаў па тэлевізары глупства. Адсюль нарадзіўся матыў: «Выходзіць Ельцын і заяўляе: расейская дзяржаўнасьць трымаецца на трох кітах. У яго пытаюцца: на якім? А ён адказвае: першае, другое і трэцяе». Музыкі пасмяяліся, а праз некалькі дзён Лявон Вольскі склаў тэкст песні.

Сюжэт песні заснаваны на міфе пра трох чарапах (або трох кітоў са сланамі), на якіх, паводле старажытных павер’яў, трымаецца зямля. У першым вершы аўтар падштурхоўваецца згадваць гэты міф як трывожныя з’явы паўсядзённасці – камунальныя пахі, горад, людзі, побыт; і даволі высокія рэчы – горы. Другі верш рашуча і эклектычна адмаўляе чалавечую гісторыю — культурную, навуковую і палітычную. Паслядоўна называюцца Галілеа Галілей, Боб Марлі, Сальвадор Далі, Уладзімір Ленін, Джон Ленан і Карл Ліней, якіх не існавала. Трэці верш выглядае як патрыятычны постскрыптум з даслоўнай цытатай з радкоў Алеся Ставера: «Каб любіць Беларусь, нашу пяшчотную маці, трэба шмат краін аб’ездзіць».

Падчас рэвалюцыйных падзеяў сакавіка 2006 году ў Лявона Вольскага ўзнікла ідэя замест традыцыйнай «Сюрпрызаў не будзе» праспяваць у фінальным прыпеве «Стаміліся чакаць». З таго часу ён спяваў змененую версію на дазволеных гледачамі канцэртах. Нягледзячы на ​​мінуўшчыну часу, хіт “Тры чарапахі” яшчэ жывы: яго ведаюць і спяваюць маладзейшыя за саму песню, а пазыўны “Тры чарапахі” адразу абуджае беларускае сэрца. У 2020 годзе песні споўнілася 20 гадоў і яна стане класікай беларускага пратэстнага руху.

Лявон Вольскі “Тры чарапахі” (2019)
N.R.M. «Тры чарапахі» (2000)

 

Original (belarussisch)

N.R.M. – Тры Чарапахі

Калi раптам адчуеш камунальныя пахi
I жыцьцё цябе возьме ў пятлю.
Зразумееш тады, што тры чарапахi
Па ранейшаму цягнуць Зямлю.
Калi выйдзеш у горад, цi залезеш у горы,
I з людзьмi ўсталюеш кантакт.
Зразумееш тады, што i сёньня i ўчора
Наша месца на трох кiтах.

Прыпеў:
Гэй, ла-ла-ла-лай, ты не чакай, сюрпрызаў ня будзе.
Гэй, ла-ла-ла-лай, ты не чакай, ты не чакай.

Не было Галелея i Боба Марлея,
Не было Сальвадора Далi.
Нi Ленiна, нi Ленана, нi Карла Лiнэя,
А кiты, чарапахi былi.

Прыпеў.

Каб любiць Беларусь, нашу мiлую Маму,
Трэба ў розных краях пабываць!
Зразумееш тады – пад тваiмi нагамi
Тры сланы нерухома стаяць.

Прыпеў:
Гэй, ла-ла-ла-лай, ты не чакай, сурпрызаў ня будзе.
Гэй, ла-ла-ла-лай, нiхто не чакае, i ты не чакай!